Wystawa pt. „Sztuka Niewidzenia” była kolejnym eksperymentem artystycznym związanym z moją twórczością. Była też połączeniem w określonym celu praktycznego projektowania codziennych przestrzeni, sztuki i designu. Projektując taką wystawę moim zamierzeniem było stwarzanie odmiennych warunków dla jednych, ale codziennych dla innych. Mimo wkroczenia na tak grząski grunt nie decyduję się na kompromis jakościowy. Oglądamy tu sztukę w ciemności, jednak pozostaje ona sobą. Wystawa „Sztuka Niewidzenia” pokazuje również barierę niewidzialności malarstwa. Dotyk, który wprowadziłem jako zmysł poznawczy malarstwa to nowa możliwość odbioru tego, co mogło być niedostrzegane przez większość odbiorców. Zaprojektowany w celach ekspozycyjnych boks jest całkowicie zaciemniony. Brak możliwości widzenia skłania do użycia innych zmysłów a przez to innego niż zwykle zrozumienia tych samych przedmiotów. Wyłączenie jednego ze zmysłów sprawia, iż lepiej poznajemy pozostałe.
